مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی نحوهی تعامل دولت، مراکز صنعتی و دانشگاههای ایران با یکدیگر را مورد بررسی کارشناسی قرار داد. به گزارش (ایسنا)، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز با انتشار گزارشی، مشکل اصلی در تعامل بین صنعت و دانشگاه را مشکلات ساختاری اقتصاد کشور دانست و افزود: تا زمانی که ساختار بخش صنعت، آموزش عالی و به تبع آنها اقتصاد کشور بهبود نیابد و خلاء موجود بین تحقیق (دانشگاه) و تولید (صنعت) پر نشود، تحقیق به تولید تبدیل نخواهد شد. زیرا دانشگاه و صنعت در حال حاضر هر یک مسیر خود را طی میکنند و ارتباط منسجم و ارگانیک بین آنها وجود ندارد و در نتیجه رشد اقتصادی و صنعتی درونزا، مستمر و پایداری در کشور ایجاد نمیشود و اگر هم رشدی حاصل شود، برونزا، کند و مقطعی خواهد بود. دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشهای مجلس، برای بسترسازی و حل مشکلات موجود پیرامون ارتباط صنعت و دانشگاه پیشنهاداتی ارائه داد و افزود: در نخستین قدم دولت باید به وظایف خود در زمینههای اصلاح ساختار اقتصاد کشور، ساماندهی بخش صنعت از طریق کاهش حجم دولت، افزایش رقابتپذیری صنایع جهت ایجاد انگیزه برای افزایش نوآوری، حذف یارانههای دولتی و تسهیلات تکلیفی صنایع و اجرای طرح خصوصیسازی به روش صحیح و قانونمند عمل کند. همچنین وضع و تحمیل استانداردهای اجباری و با کیفیت بالا در صنایع از سوی دولت و ایجاد فضای رقابتی با استفاده از واردات حساب شده ضرورت دارد. با اجرای این ساز و کار، روشهای دیگر جوابگو نخواهند بود و بهناچار احساس نیاز صنایع به روشهای علمی (دانشگاهها) افزایش خواهد یافت. از سوی دیگر باید مراکز تحقیق و توسعه در صنعت با استفاده از نیروهای متخصص ایجاد شوند تا بتوانند خلاء بین تحقیق (دانشگاه) و تولید (صنعت) را به نحو مناسبی پر کنند. درکنار اینها طرح تاسیس آزمایشگاههای تحقیقاتی توسط دانشگاهها نیز با حمایت دولت باید دنبال شود تا نظر مراکز صنعتی را به سوی دانشگاهها جلب کند. تدوین و تصویب قانون جدید و جامع مالکیت معنوی و حمایت و تقویت مجلات و نشریات علمی در ایران با حفظ حقوق معنوی یا حق چاپ آنها، افزایش رقابت پژوهشی و کارآفرینی در میان دانشگاهها، توسعه زیرساختهای لازم برای تجاری سازی نتایج تحقیقات دانشگاهی، پرداخت یارانه به شرکتهای سرمایهگذار در زمینه دانش و فناوری از محل حذف یارانههای دولتی به بخش صنعت، اعطای مدرک معتبر در مقابل کار تحقیقاتی به دانشجویان در بخش صنعت، ارتقای درجه علمی اساتید بر مبنای همکاری آنها با صنعت، مشارکت صنعت در ایجاد رشتههای جدید و میان رشتهای دانشگاهی بر اساس نیاز بازار کار و صنعت و تغییر واحدهای درسی و سیلابس دروس با نظر صنایع از جمله دیگر پیشنهادات مرکز پژوهشها برای افزایش تعامل مراکز صنعتی با دستگاهها میباشند.